Ορκίστηκες αιώνια αγωνία
κι επίορκος για λίγο ησυχάζεις
την ένδοθεν οικεία τυραννία
μ’ εξορκισμούς γραφής καταλαγιάζεις

Σε ημερώνει η γραφή, φωτίζει
το σκοτεινό σημείο, την αιτία
ό,τι θαρρείς αόριστο ορίζει
κι αποκαλύπτει τη συνωμοσία

Η ταραχή των σπλάχνων στο επιβάλλει
στο ίδιο το συστατικό, διπλή ουσία
αυτό που τη ζωή λυτρώνει
αυτό διά βίου σ’ εξοντώνει.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ [1993-2005]
Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ