Αφήνουμε πίσω μας τη Γιουγκοσλαβία ευχαριστημένοι και μελαγχολικοί… να μπορούσαμε να πάρουμε στην Αθήνα όλα τα ωραία κορίτσια και Περισσóτερα
Προσαρμόστηκες; – Λουκία Λαούτη
Τώρα που προσαρμόστηκες στο νέο τρόπο ζωής σου,
τώρα που πέτυχες αυτά που ονειρευόσουν,
τώρα που έγινες αυτά που σιχαινόσουν,
τώρα που κατάπιες Περισσóτερα
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι – Milan Kundera
Είχε έρθει να ζήσει μαζί του για να ξεφύγει από τον μητρικό κόσμο, όπου όλα τα κορμιά ήταν ίδια. Είχε έρθει να ζήσει μαζί του για να γίνει το κορμί της Περισσóτερα
Δόκτωρ Ζιβάγκο – Boris Pasternak
Νομίζω πως δεν θα σε αγαπούσα τόσο πολύ αν δεν είχες κάτι για να παραπονεθείς και κάτι για να μετανιώσεις. Δεν μου αρέσουν εκείνοι που δεν έχουν πέσει, δεν έχουν παραπατήσει. Η αρετή τους είναι μικρή κι έχει μικρή αξία. Η ομορφιά της ζωής δεν Περισσóτερα
Σαρκοφάγος – Γιώργος Ιωάννου
Περπατώ στους δρόμους και κάθε τόσο ενθουσιάζομαι. «Θεέ μου» λέω «γιατί να μη μας δίνεις περισσότερη ζωή και νιάτα;» Όσο βαριά στεναχώρια κι αν έχω, μ’ ένα καλό περπάτημα σε δρόμους εγγυημένους αλαφρώνει. Προσπαθώ, συνήθως, να κλείνω το βράδυ μου Περισσóτερα
Ο δήμιος του έρωτα – Irvin Yalom
Φανταστείτε αυτή τη σκηνή: ζητάμε από τριακόσιους ή τετρακόσιους ανθρώπους, άγνωστους μεταξύ τους, να σχηματίσουν ζευγάρια και να θέσουν στον παρτεναίρ τους μία και μόνη ερώτηση: « Τι θέλεις; » ξανά και ξανά και ξανά.
Υπάρχει τίποτα απλούστερο; Μία αθώα ερώτηση και η απάντησή της. Κι όμως, έχω δει επανειλημμένα αυτή την ομαδική άσκηση να προκαλεί συναισθήματα απρόσμενης έντασης. Συχνά μέσα σε μερικά λεπτά η αίθουσα Περισσóτερα
The Echoing Grove – Rosamond Lehmann
«Ο χρόνος με μπέρδευε πάντα. Αν χάσει κανείς το συναισθηματικό κέντρο του» –σταμάτησε, έκανε μια προσπάθεια, συνέχισε βραχνά– «αυτό ακριβώς Περισσóτερα
Συλλέκτης στιγμών – Γιάννης Πολίτης
Όσο κι αν σκαλίζεις τα λόγια προσπαθώντας επιπόλαια να βρεις ευθύνες. Όσο κι αν έχεις ανάγκη να γυρίσεις πίσω Περισσóτερα
Δεύτερες ευκαιρίες – Ρενέ Στυλιαρά
Λένε πως όλοι χρειάζονται μια δεύτερη ευκαιρία. Για μένα δεν ισχύει αυτό ή τέλος πάντων είναι υπό συζήτηση. Θέλω να πω… Συχνά οι άνθρωποι μπερδεύουμε την Περισσóτερα
Κάποτε αγαπούσαμε με τις ψυχές μας – Marian Morgan
Θυμήθηκα, απόψε, πως, κάποτε, αγαπούσαμε. Αγαπούσαμε με τις ψυχές μας. Έτσι, απλά, αγαπούσαμε.
Αγαπούσαμε με τις ψυχές μας, με τις καρδιές μας, με το σώμα μας, με τα λόγια μας, με τα τραγούδια, με το γέλιο.
Χωρίς να ρωτάμε, χωρίς να Περισσóτερα
Ανάσα – Λουκία Λαούτη
Καλοκαίρι, καύσωνας, βράζει το νησί, ο ιδρώτας ήδη στάζει, τα κορμιά γλιστράνε το ένα πάνω στο άλλο, η ηδονή σου κλείνει το μάτι και Περισσóτερα
Πότε πρόλαβες να νιώσεις; – Tomas
Έρχεται η στιγμή εκείνη, που εμφανίζεται μπροστά σου αυτό που πραγματικά μέσα σου ποθούσες από καιρό. Σε βρίσκει απροετοίμαστο και ξυπνάει, σιγά σιγά αλλά σταθερά, την πλευρά σου εκείνη που είχες αφήσει να κοιμάται στα βάθη της λήθης σου. Βρίσκεσαι στο πιο βαθύ σημείο ενός Περισσóτερα
Αλίμονο – Μπέττυ Κούτσιου
Αλίμονο..
Που πάνω σε αυτή την γη..
Δεν θα ξανασυναντηθούμε πια..
Τόσο δρόμο έκανες να με βρεις..
Και τόσο εύκολα χάθηκες στον γυρισμό..
Τόσο δύσκολο ήτανε Περισσóτερα
Όλο και λιγότερο – Τέλλος Φίλης
Όλο και λιγότερο κοιμόμαστε τα βράδια, διαβάζουμε βιβλία με τις λέξεις των άλλων να βρούμε μια λύση στους γρίφους που μαζέψαμε στις ζωές μας, εμείς που στα νιάτα μας νιώθαμε Περισσóτερα
Χαμογέλα, ρε… Τι σου ζητάνε; – Χρόνης Μίσσιος
Μόλις μπαίνουμε μέσα, μου λέει, το βλέπεις; Παλατάκι ε;
Τι να σου πω, ήτανε σαν μπορντέλο μικρασιάτισσας πουτάνας… Λέω ωραίο.
Όλα τα ‘χω Σαλονικιέ. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς εσύ τραβιέσαι Περισσóτερα