Τρέχαμε μαζί πολλά απογεύματα του χειμώνα σε κάτι πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις της κακιάς ώρας, που ποτέ κανείς δε διαμαρτυρόταν για το ότι δεν υπήρχε φωτισμός τη νύχτα ή φρεάτια στις πλημμύρες ή φύλακες γενικότερα. Το μόνο που μπορούσα να δω με ευκρίνεια ήταν Περισσóτερα
Έρχεται, μπορώ να ορκιστώ πως έρχεται μια ώρα που τα βλέπεις όλα γύρω σου. Δε χάνεις τίποτα. Κοιτάζεις απλά και διακρίνεις, χωρίς να το επιδιώκεις, και τις πιο απίθανες λεπτομέρειες. Δεν υπάρχει, αλήθεια, τίποτα πιο βασανιστικό. Ούτε σε απασχολεί τότε αν Περισσóτερα
Μετά από κλήρωση που πραγματοποιήθηκε απουσία συμβολαιογράφου, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε τα ονόματα των νικητών: Περισσóτερα
Σου είπα:
-Λύγισα.
Και είπες:
-Μη θλίβεσαι.
Απογοητεύσου ήσυχα.
Ήρεμα δέξου να κοιτάς
σταματημένο το ρολόι.
Λογικά απελπίσου
πως δεν είναι ξεκούρδιστο,
ότι έτσι δουλεύει Περισσóτερα
Συλλογίζεσαι πως η ζωή είναι τόσο γλυκιά, καθώς βλέπεις τις σταγόνες της βροχής να κυλούν στα τζάμια και τον συννεφιασμένο, γκρίζο, αττικό ουρανό να αγκαλιάζει τον τόπο. Ακούς τον ήχο των Περισσóτερα
Εγώ θα προσποιηθώ
πως μπορώ να ζήσω
με άνεση τη ζωή μου
χωρίς εσένα
Σα να’ ναι Περισσóτερα
Γιορτάζουμε τα 1.000 Likes στη σελίδα μας στο facebook και κληρώνουμε τέσσερα βιβλία.
Τα βιβλία είναι: Περισσóτερα
Πιστεύετε στην αγάπη;
Όχι, απάντησε εκείνη. Όχι, δεν πιστεύω. Είναι πάρα πολύ μικρή λέξη, δε νομίζετε; Έχω μια φίλη στο Φερν Τρι που διδάσκει πιάνο. Είναι πολύ ταλαντούχα. Εγώ είμαι εντελώς άμουση. Μια μέρα όμως μου είπε ότι κάθε δωμάτιο έχει μια νότα. Απλώς πρέπει να Περισσóτερα
αυτή τη μνήμη
που κανένας δεν μπορεί να ξεπουλήσει
«για να με σώσει»
ετούτη η αγρύπνια, δεν έχει αντίτιμο
είναι ό,τι με κάνει να νιώθω ασφαλής
είναι η πατρίδα μου
ετούτη η αϋπνία
η ψυχή μου
ή ό,τι απέμεινε απ’ αυτήν
Ο ήχος του πόνου
ακούγεται νωρίς το πρωί
όταν σκύβεις να Περισσóτερα
Όλοι στήνουμε παγίδες στον εαυτό μας, τις οποίες δικαιολογούμε με διάφορους τρόπους. Πάντα υπάρχει μια καλή δικαιολογία. Και βολευόμαστε μέσα σε αυτές και παρασύρουμε κι άλλους μέσα σε αυτές και οι άλλοι Περισσóτερα
Το κορμί του δεν συσπάται όπως παλιά
Και η θλίψη έχει βάλει γιορτινά
Μες στον ύπνο του τα όνειρα μισά
Δεν το δέχεται να Περισσóτερα
Ζούμε στην επιφάνεια, στη γη, κι όμως –γι’ αυτό– οι βλέψεις μας είναι υψιπετείς. Ενώ σερνόμαστε στο έδαφος, απλώνουμε καμιά φορά το χέρι ψηλά φτάνοντας μέχρι τους θεούς. Μερικοί πετούν στον ουρανό με την τέχνη, άλλοι με τη θρησκεία, οι περισσότεροι με τον έρωτα. Όταν όμως Περισσóτερα
Ορκίστηκες αιώνια αγωνία
κι επίορκος για λίγο ησυχάζεις
την ένδοθεν οικεία τυραννία
μ’ εξορκισμούς γραφής καταλαγιάζεις
Σε ημερώνει Περισσóτερα
Κι άκουσα τότε μια φωνή
«θέλω επιτέλους να μιλήσουμε
χωρίς προσχήματα και συγκαλύψεις
να μιλήσουμε ανοιχτά
για σένα, για μένα, για όλους».
«Κι εγώ το θέλω από καιρό, είπα
όμως δεν γίνεται με τόση φασαρία
την αναστάτωση με όσους μπαινοβγαίνουν
φίλους, γνωστούς, επίμονους αγνώστους
με τα τηλέφωνα να χτυπάνε συνεχώς
τα παραφορτωμένα έπιπλα, τ΄ ακόμα αδιάβαστα βιβλία Περισσóτερα
Με ένα σακίδιο και ένα παγούρι χλιαρό νερό, εξουθενωμένος από τα συνεχή μου γυρίσματα. Απογοητευμένος από την ομοιότητα των οάσεων που συνάντησα, ταραγμένος από την αδιαφορία της δίψας μου προς αυτές. Δεν ξέρω αν αγάπησα την έρημο, ή την προσδοκία του τέλους της. Σίγουρα όμως Περισσóτερα