Είμαστε η γενιά που όταν παύσει να υπάρχει, κανείς δεν θα ξεσύρει τίποτα από αυτά που έγραφε, δημιούργησε, έπλασε. Ό,τι κάνουμε εν ζωή. Οι επόμενοι θα είναι καλύτεροι, πιο πολύπλοκοι, πιο απλοί. Οι κλασικοί θα παραμείνουν οι ίδιοι. Είμαστε ένα πήδημα με Περισσóτερα →

Το πρόσωπο της θλίψης, δεν θα το βρεις σε κλισέ και στερεοτυπικές εικόνες.
Δεν θα το βρεις σε ανθρώπους τσακισμένους, αφρόντιστους και άπλυτους.
Δεν θα το βρεις σε άδεια βλέμματα και ατενίσματα στο κενό.
Σε αγέλαστα, σκυθρωπά πρόσωπα, σε ξεσπάσματα και σε μεγάλες φουρτούνες.
Δεν θα το αποκαλύψεις Περισσóτερα →

Ο Σπύρος – μισητό όνομα, δεν ήθελε να το θυμάται- την εγκατέλειψε ύστερα από δέκα χρόνια, τα καλύτερα της ζωής της. Ερωτεύτηκε, έτσι της είπε, και μάλιστα ορθά κοφτά, χωρίς σούξου μούξου. Με θηριώδη ειλικρίνεια –ένα μνημείο εγωισμού- της πέταξε Περισσóτερα →

Τρέχαμε μαζί πολλά απογεύματα του χειμώνα σε κάτι πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις της κακιάς ώρας, που ποτέ κανείς δε διαμαρτυρόταν για το ότι δεν υπήρχε φωτισμός τη νύχτα ή φρεάτια στις πλημμύρες ή φύλακες γενικότερα. Το μόνο που μπορούσα να δω με ευκρίνεια ήταν Περισσóτερα →

Έρχεται, μπορώ να ορκιστώ πως έρχεται μια ώρα που τα βλέπεις όλα γύρω σου. Δε χάνεις τίποτα. Κοιτάζεις απλά και διακρίνεις, χωρίς να το επιδιώκεις, και τις πιο απίθανες λεπτομέρειες. Δεν υπάρχει, αλήθεια, τίποτα πιο βασανιστικό. Ούτε σε απασχολεί τότε αν Περισσóτερα →

Συλλογίζεσαι πως η ζωή είναι τόσο γλυκιά, καθώς βλέπεις τις σταγόνες της βροχής να κυλούν στα τζάμια και τον συννεφιασμένο, γκρίζο, αττικό ουρανό να αγκαλιάζει τον τόπο. Ακούς τον ήχο των Περισσóτερα →

Πιστεύετε στην αγάπη;

Όχι, απάντησε εκείνη. Όχι, δεν πιστεύω. Είναι πάρα πολύ μικρή λέξη, δε νομίζετε; Έχω μια φίλη στο Φερν Τρι που διδάσκει πιάνο. Είναι πολύ ταλαντούχα. Εγώ είμαι εντελώς άμουση. Μια μέρα όμως μου είπε ότι κάθε δωμάτιο έχει μια νότα. Απλώς πρέπει να Περισσóτερα →

Όλοι στήνουμε παγίδες στον εαυτό μας, τις οποίες δικαιολογούμε με διάφορους τρόπους. Πάντα υπάρχει μια καλή δικαιολογία. Και βολευόμαστε μέσα σε αυτές και παρασύρουμε κι άλλους μέσα σε αυτές και οι άλλοι Περισσóτερα →

Ζούμε στην επιφάνεια, στη γη, κι όμως –γι’ αυτό– οι βλέψεις μας είναι υψιπετείς. Ενώ σερνόμαστε στο έδαφος, απλώνουμε καμιά φορά το χέρι ψηλά φτάνοντας μέχρι τους θεούς. Μερικοί πετούν στον ουρανό με την τέχνη, άλλοι με τη θρησκεία, οι περισσότεροι με τον έρωτα. Όταν όμως Περισσóτερα →